به صرف یک جرعه بوی تو.

دستانم را حلقه می کنم دور فنجان چایی که بوی بهار می دهد.این جا کنج اتاق من.کاکتوس های رنگارنگ کنار پنجره ام لحظه لحظه جان می دهند برای دیدن باران از پشت پنجره.من و کاکتوس هایم هر دو هوس باران و بوی نا کرده ایم.دلمان گرفته و گره گشایی می خواهیم.هواسمان همچنان پی توست.پی تو که نیستی.که شاید بوی نمِ خاک های ملتهب خبری از تو بیاورند.مثل رنگین کمانی که بعد از یک بارانِ حسابی از پشت ابرها بیرون بیاید.

بیرون بیا.نگذار میان این خشکسالی ها،رسم یک زندگی پر از رنگ از خاطره ی من و گل هایم برود.